نشانگرهای پرتغالی نژادی پرانرژی و دوست داشتنی هستند. آن ها در ارتباط با صاحبان خود بسیار فداکار و محافظ کار عمل می کنند.

وزن : 16-27 ک.گ

ارتفاع : 52-56 س.م

سگ های این نژاد عموما سگ های سالمی هستند با این حال مستعد برخی بیماری ها هستند که در صورت نگهداری بهتر است از آن ها آگاه بود.

بیماری های دیسپلازی مفصل ران و کشکک، سرطان و بیماری های خودایمنی از بیماری های گزارش شده ذر این نژاد است.

سگ های این نژاد بیشتر برای نگهداری در حومه شهر ها و روستاها مناسب اند با این حال در صورت توجه کافی به نیاز آن ها به فعالیت می توانند در شهرها نیز ساکن باشند.

پوینترهای پرتغالی سگ هایی ورزشکار اند به همین دلیل از دویدن و شکار لذت می برند. گاهی ممکن است متوجه دنبال کردن پروانه ای در حیاط پشتی بشوید پس تعجب نکنید. ورزش و فعالیت داشتن در این نژاد بسیار حیاتی است و باعث سلامت روحی و جسمی سگ می شود.

لازم به ذکر است که سگ های جوان در این نژاد انرژی بسیار زیادی دارند به خصوص در نرها.

حدود 12-14  سال.

اشاره گر های پرتغالی پوشش کوتاهی دارند و همین موضوع باعث سهولت در آراستگی آن هاست. با این حال شانه کردن هفتگی موهای آن ها باعث از بین رفتن موهای مرده و نظم ظاهری آن ها می شود.

استحمام در این نژاد بهتر است فقط در صورت لزوم انجام شود.

وجود این نژاد در پرتغال را می توان از قرن دوازدهم جستجو کرد. آن ها در پیشگاه سلطنتی برای شکار شاهین استفاده می شده اند، کاری که امروزه نیز به آن مشغول اند.

در قرن شانزدهم ، این نژاد با عنوان perdigueiro معروف شد. این نام را از کلمه پرتغالی “perdiz” به معنی “کبک” گرفته اند. در طول قرن هجدهم ، بسیاری از خانواده های انگلیسی در کار تولید شراب در منطقه اوپورتو حضور پیدا کرند و نژاد شکار پرتغالی را شناختند ، سپس این نژاد به انگلیس برده شد و  منبع انگلیسی Pointer شکل گرفت. با این حال ، در طول قرن نوزدهم ، زمانی که پرتغال مشکلات اجتماعی قابل توجهی را تجربه می کرد ، این نژاد روند نزولی رشد خود را آغاز کرد.

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet