ولش اسپرینگر ممکن است کمی از غریبه ها کناره گیری کند مگر اینکه به خوبی اجتماعی شود.
اگر بیش از حد و برای مدت زمان طولانی به تنهایی رها شوند از اضطراب جدایی رنج می برند. در این صورت، ممکن است خرابکاری کنند.
سگ ولش اسپرینگر اسپانیل شخصیت آرام و خوبی دارد و در آموزش سر سخت نیست.
اگر چه آنها بسیار قابل تربیت شدن و مشتاق آن هستند، اما اهلی کردنشان می تواند نوعی چالش باشد.
ولش اسپرینگر پرورش یافته، انرژی و استقامت زیادی دارد.
ولش اسپرینگر اسپانیل را در خارج از خانه بسته نگه دارید. چرا که اگر پرنده و یا حیوانات کوچک دیگری ببیند نمی تواند بر غریزه خود به شکار غلبه کند.

وزن در نرها: (۲۰-۲۸) کیلوگرم، در ماده ها: (۱۸-۲۵) کیلوگرم .
ارتفاع در نرها: (۴۵-۴۷) سانتی متر، در ماده ها: (۴۳-۴۵) سانتی متر.

ولش اسپرینگر به طور کلی سالم است، اما مانند همه نژادها، مستعد ابتلا به برخی بیماری ها است. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید، توجه به آن و آگاهی لازم است.

او سگی آرام در برخورد با کودکان است بخصوص اگر با آنها از خردسالی بزرگ شود. به طور کلی، این سگ حالت تهاجمی نسبت به سگ های دیگر ندارد اگرچه به پرندگان به چشم طعمه نگاه می کند، اما اگر در یک خانه با آنها همراه باشد آنها را تعقیب نمی کند.

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

سگ های این نژاد از قدرت و انرژی بسیار بالایی برخوردار اند بنابراین نیاز به فعالیت و ورزش روزانه دارند تا بتوانند از نظر جسمی در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند.

یک پیاده روی روزانه در حدود 40-45 دقیقه می توانند برای آن ها بسیار مفید باشد.

حدود ۱۲-۱۵ سال.

ولش اسپرینگر دارای موی صاف با پوشش نرم است که هرگز حالتی ندارد. ریزش موی او به طور متوسط ​​در پشت پاهای جلویی، بالای پاهای عقبی، قفسه سینه و شکم رخ می دهد. گوش و دم او کمی پرمو می باشد.
رنگ موی او قرمز تیره و سفید است. در قسمت های سفید ممکن است رگه های قرمز به چشم خورد.
برس زدن آنها به طور منظم برای جلوگیری از ریزش مو در زمانی که ریزش شدید دارند، مناسب است. از آنجا که گوش او آویزان است، شما نیاز دارید گوش را حداقل یک بار در هفته برای جلوگیری از عفونت های گوش بررسی و تمیز کنید. استحمام آنها تنها در مواقع مورد نیاز ضروری است.

با این که منشا دقیق این نژاد مشخص نیست با این حال تصور بر آن است

آنها قبلا به عنوان Welsh Spaniel و Welsh Cocker شناخته می شدند و حتی با نام Spaniel Cocker به کتاب مکتب Kennel Club اضافه می شدند. در دهه 1700 سگ های این نژاد سگ های مورد علاقه مردم برای شکار بودند اما در قرن نوزدهم از محبوبیت آن ها کم شد.

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet