اسپرینگر اسپنیلها معمولا دوستداشتنی، مشتاق، با قدرت یادگیری سریع و حیوانات مطیعی هستند. او هرگز پرخاشگر یا ترسو نیست. اینها صفات خوبی نیستند و می توانند نشان دهنده یک نژاد ضعیف باشند. مانند هر نژاد دیگری از سگها این بسیار مهم است که پرورش دهنده ای را پیدا کنید که سگ را نه تنها از لحاظ بیماریهای ژنتیکی بلکه از لحاظ خلق و خو و مزاج هم آزمایش کرده باشد.

اسپرینگر اسپنیلها نیازمند این هستند که خیلی زود وارد اجتماع شوند و تحت آموزش قرار بگیرند. مانند هر سگ دیگری ممکن است اسپرینگها هم اگر خوب اجتماعی نشوند حیوانات ترسویی بار بیایند. آنها باید زمانی که هنوز کوچک هستند با افراد گوناگون، صداها، مناظر و تجارت مختلفی مواجه شوند. اجتماعی شدن در سالهای اولیه سنشان کمک میکند تا مطمئن شوید که توله سگتان خوب رشد میکند.

وزن در نرها: (۲۰-۲۵) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۲۰-۲۵) کیلوگرم.
قد در نرها: (۴۶-۵۶) سانتی متر، قد در ماده ها: (۴۶-۵۶) سانتی متر.

اسپرینگ اسپنیلها عموما سگهای سالمی هستند؛ اما مثل تمام نژادها آنها هم مستعد ابتلا به برخی از بیماریها هستند. ممکن است که همه اسپرینگ اسپنیلها همه این بیماریها را نگیرند اما اگر شما از این نژاد مراقبت میکنید مهم است که نسبت به آنها آگاهی داشته باشید.

انگلیش اسپرینگر ها سگهای دوست داشتنی هستند و می توانند در اکثر خانه ها تا زمانی که فعالیت روزانه منظم و کافی داشته باشند به راحتی زندگی کنند. میزان فعالیت آنها بستگی به نیازشان دارد؛ سگهای مزرعه بیشتر از سگهای نمایشی احتیاج به ورزش و فعالیت دارند. اگر شما یک حیاط محصور یا چند جریب زمین داشته باشید که توله سگ بتواند در آن بازی کند ای ازینکه بیرون از خانه باشد لذت میبرد. فقط با توجه به اینکه او ذاتا یک سگ شکاری است هر چند دقیقه اورا چک کنید. یک یا دو بار پیاده روی به مسافت چند مایل در روز می تواند به سوزاندن کالری سگ کمک کند. این نژاد شنا کردن را خیلی دوست دارند و اگر شما یک استخر داشته باشید یا امکان دسترسی به دریاچه برایتان فراهم باشد راه خوبی برای ورزش و فعالیت روزانه اوست.

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست زیرا نیاز به حداقل یک حیاط کوچک دارد تا بتواند فعالیت بدنی و ورزشی را در طول روز انجام دهد. همچنین علاقه زیادی به دویدن در فضای آزاد دارد و اگر در محیط باز قرار نگیرد، کلافه و غیر قابل کنترل می شود.

اسپرینگر اسپنیل ها معمولا تعامل خوبی با بچه ها دارند. اگردر خانه ای باشند که با افراد آنجا آشنا نباشند بهتر است که با بچه های بالغتر باشند. همیشه به کودکانتان در مورد رویکرد و تعاملشان با سگها و نوازش کردنشان آموزش دهید و همواره به روابط بین آنها نظارت داشته باشید و هیچگاه آنها را با هم تنها نگذارید تا از گاز گرفتن و کشیدن دم و گوش از سوی هردویشان جلوگیری کرده باشید. به کودکان یاد دهید زمان غذا خوردن سگ به او نزدیک نشوند و دست به غذایش نزنند. اسپرینگرها به طور کلی رابطه خوبی با حیوانات خانگی دارند اما آنها ممکن است پرندگان خانگی را بعنوان طعمه ببینند. آنها را باید جدا ازهم نگه دارید.

سن ۹ هفتگی تا ۴ ماهگی: بردن توله سگ به محل نگهداری سگها یک یا ۲ بار در هفته بعلاوه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بازی در حیاط صبحها و عصرها راه بسیار خوبی برای ورزش، آموزش و اجتماعی شدن است. پرتاب یک توپ برای بازیهای واکشی آنها هم راه خوبی است.
سن ۴ تا ۶ ماهگی: کلاسهای مطیع سازی هفتگی و روزانه نیم مایل پیاده روی بعلاوه زمانی برای بازی کردن در حیاط نیازهای اورا در این سن تامین میکند.
سن ۶ ماهگی تا ۱ سالگی: انجام بازیهای واکشی با یک توپ یا بازی فریزبی به مدت ۴۰ دقیقه در صبحهای خنک وشبها نه در طول روز که هوا گرم است. پیاده روی را تا مسافت یک مایل ونیم ادامه دهید.
بالاتر از ۱ سالگی: توله سگ اسپرینگر اسپنیل میتواند با حفظ فاصله کمتر از یک مایل همراه شما بدود. البته باید مکررا در طول مسیر به او استراحت بدهید. همزمان با اینکه او رشد میکند و بالغ میشود می توانید فاصله خودتان با او و همچنین زمان دویدن را افزایش دهید. این ورزشهای منظم می تواند به رشد استخوانها و مفاصل و حفاظت از آنها کمک کند.

حدود ۱۲-14 سال.

اسپرینگر اسپنیل ها یک پوشش دو لایه ای دارند به این معنی که آنها یک لایه عایق مانند همراه با یک روکش دارند. طول روکش، متوسط، صاف یا موجدار است و پوشش زیری آنها کوتاه، صاف و متراکم است. هردو لایه باهم ضد آب، مقاوم در برابر آب و هوا و مقاوم در برابر تیغ و خار هستند. آنها یک پوشش پر مانند در روی گوشها، سینه، پاها و شکم خود دارند. یک اسپرینگر اسپنیل سالم پوششی تمیز و براق دارد.
سگهای این نژاد در چندین رنگ دیده میشوند. شناخته شده ترین آنها سیاه یاجگری (قرمز مایل به قهوه ای) با لکه های سفید است؛ یا سفید و سیاه با لکه های جگری. بعضی از آنها به رنگ آبی یا سرخ تیره هستند. آبی مخلوطی است از پوشش سیاه و سفید و سرخ تیره مخلوط خوبی است از موهای رنگ شده با موهای سفید.
اسپرینگرهای سه رنگه، سیاه و سفید و جگری با لکه های قهوه ای مایل به زرد هستند. این لکه ها معمولا بر روی ابروها، گونه ها، داخل گوش و در زیر دم قرار دارند. گاهی اوقات بخش های سفید پوشش اسپرینگرها با رگه ها و خطوط کوچک از بخشهایی که موهای سیاه دارند جده شده اند. آنهایی که برای نمایش پرورش پیدا میکنند معمولا سفید هستند در حالیکه که شکارچیان تمایل بیشتری به سگهای شکاری سفید دارند زیرا به خوبی در محدوده شکار دیده میشوند.
برای جلوگیری از ریزش مو و تمیزی لباسها و مبلمان حداقل ۳ بار در هفته بدن سگ را برس بزنید. شما میتوانید موهای اطراف سر، گردن، گوشها، دم و پاها را برای آراستگی بیشتر کوتاه کنید.
بسیاری از صاحبان اسپرینگرها آنها را ۲ تا ۳ بار نزد آرایشگر می برند. از آنجاییکه فلپهای گوش آنها برای عبور هوا بسته است باید گوشهایشان بررسی شود.دامپزشکان توصیه میکنند آنها به صورت هفتگی از لحاظ تمیزی و عدم عفونت گوش بررسی شوند. گوشها را به آرامی با یک تکه پنبه مرطوب (تنها بخشی که میتوانید ببنید) را تمیز کنید. هرگز سواب پنبه یا هر چیز دیگری را داخل گوش فرو نکنید. اگر توله سگ شما داخل گوشش بوی بد میدهد یا قرمز به نظر میرسد یا مدام سر خود را تکان میدهد یا گوشش را میخاراند ممکن است دچار عفونت گوش شده باشد.
برای جلوگیری از جرم دندان و حذف باکتریها باید حداقل ۲ تا ۳ بار هفته دندانهای اورا مسواک بزنید. اگر می خواهید از بیماریهای لثه و بوی بد نفس سگ جلوگیری کنید بهتر است ک هرروز دندانهایش را مسواک بزنید. ناخنهای سگ را بطور منظم کوتاه کنید. این کار از صدمه خوردن شما هم هنگامی که سگ با شور و اشتیاق برای خوشامدگویی به سمتتان می آید نیز جلوگیری میکند.

قرن ها پیش برای شکار پرندگان بازی پرورش داده شده. در سال 1802 به عنوان نژاد جداگانه ای در نظر گرفته شد و در دهه 1870 به عنوان یک نژاد جدید در AKC به رسمیت شناخته شد .

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet