آلاسکن کلی کای ها باهوش، پرانرژی و عاشق اعضای خانواده هستند. برای اینکه نسبت به افراد جدید رفتاری دوستانه داشته باشند به آموزش های اجتماعی طولانی مدت نیاز دارند. با اینحال احتیاطی که در مواجه با چهره های جدید دارند باعث می شود که یک سگ نگهبان فوق العاده باشند. در زمان آموزش فرمان های اساسی را با سرعت زیاد و به خوبی یاد می گیرند. توانایی زیادی در انجام تمرین های چابکی دارند، نسبت به غذا مشتاق هستند و با دادن غذا انگیزه هایشان برانگیخته می شود. با انجام تمرین در طول روز می توانند انرژی شان را بسوزانند. در طول روز باید یک بار پیاده روی طولانی و خوب یا یک جلسه بازی سالم داشته باشند و بقیه روز را می توانند براحتی استراحت کنند، اما اگر نیازهای فعالیتی آنها را نادیده بگیرید ممکن است خسته، مضطرب و خرابکار شوند. در هنگام پیاده روی باید مراقبت زیادی از آنها داشته باشید، زیرا به سبب غریزه شکار قوی که دارند ممکن است اگر یک حیوان غیر اهلی ببینند به سمتش خیز بردارند. آلاسکن کلی کای ها عاشق این هستند که مرکز توجه اعضای خانواده باشند. زمانی که نیازهایشان نادیده گرفته شود سروصدا می کنند. اگرچه نسبت به اجداد هاسکی شان سگ های آرامتری هستند، اما زمانیکه ناراحت و ناراضی باشند با پارس کردن و ناله کردن احساساتشان را بروز می دهند و ممکن است سگ های حساسی شوند.

نژاد آلاسکن کلی کای در سه اندازه توی، مینیاتور و استاندارد دیده می شود، هر چند تفاوت زیادی به این اندازه ها وجود ندارد.
وزن در نرها: (۵-۷) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۵-۷) کیلوگرم.
قد در توی آلاسکن کلی کای: (۳۳) سانتی متر.
قد در مینیاتور آلاسکن کلی کای: (۳۳-۳۸) سانتی متر.
قد در استاندارد آلاسکن کلی کای: (۳۸-۴۳) سانتی متر.
نکته: ممکن است بعضی از سگ های این نژاد در کمترین وزن به ۲ کیلوگرم و در بیشترین وزن به ۱۰ کیلوگرم هم برسند.

آلاسکن کلی کای به عنوان یک نژاد سالم با مشکلات کم ژنتیکی شناخته می شود. با اینحال صاحبان این نژاد باید نسبت به شرایط خاصی آگاه باشند که نمی توان از آنها چشم پوشی کرد و این شرایط شامل دررفتگی کشک، بیماری های تیروئید، بیماری های قلبی، بیماری کبدی، کمبود فاکتور VII و آب مروارید است. آنها همچنین ممکن است زمانی که دندان های رشد می کنند هنوز دندان هایش سنین پایین را حفظ کرده باشند که در این شرایط باید این دندان ها را بکشید.

شما باید نیازهای جسمانی و فعالیت های حرکتی آلاسکن کلی کای را حتما برآورده کنید، زیرا اگر این نیازها رفع نشود و او نتواند انرژی خود را به روشی مناسب بسوزاند ممکن است دچار دردسر شود. مانند همه نژادها آلاسکن کلی کای هم به مسواک زدن مرتب، کوتاه کردن ناخن و نظافت گوش نیاز دارند. شما باید از دامپزشک در مورد نیازهای خاص سگ آلاسکن کلی کای سوال کنید.

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

نیاز به پیاده روی و فعالیت روزانه دارد.

طول عمر: ۱۲ تا ۱۶ سال

سه نوع رنگ پوشش برای نژاد آلاسکن کلی کای استاندارد وجود دارد. این سه رنگ شامل قرمز و سفید، سیاه و سفید و خاکستری و سفید است، هرچند سفید یک دست هم برای این سگ دیده شده است. این سگ پوششی دو لایه دارد به این معنی که یک لایه زیرین کوتاه و نرم و یک لایه رویی بلندتر و زبرتر دارد که از سگ در برابر آب و هوای سخت محافظت می کند. برخلاف بسیار از نژادها، آلاسکن کلی کای خیلی بو نمی دهد، بنابراین به حمام مکرر نیاز ندارد علاوه بر این او دوست دارد بیشتر خودش خودش را تمیز کنید. ممکن است در طول فصل هایی که دچار ریزش مو می شوند به شانه زدن مرتب نیاز داشته باشند که این وضعیت معمولا قبل از تابستان و زمستان اتفاق می افتد. در غیر از این مواقع آنها ریزش موی خیلی کمی دارند.

آلاسکن کلی کای از واسیلا در آلاسکا می آید، جایی که در آنجا توسط زنی بنام لیندا اس اسپورلین و خانواده اش پرورش یافت. او قصد داشت نوعی کوچکتر از سگ هاسکی را بعنوان یک سگ همراه پرورش دهد، سپس نوع کوچکتری از سگ سیبرین هاسکی را در اوکلاهاما دید و زمانی که به آلاسکا برگشت نژادی را پرورش داد که ما امروزه به عنوان آلاسکن کلی کای می شناسیم. برخلاف برخی از پرورش دهندگان که ترجیح می دهند نژادهای کوچکتر را ایجاد و پرورش دهند، اسپورلین نمی خواست نژادی را پرورش دهد که کوتوله باشد. در عوض او برای کاهش اندازه توله سگ ها نژاد سیبرین و آلاسکن هاسکی را با نژادهایی مانند شیپرک و آلاسکن اسکیمو داگ پرورش داد. در حدود ده سال بعد آلاسکن کلی کای به عموم مردم معرفی شد و بعد از آن اسپورلین از این کار بازنشسته شد، در حالیکه پرورش دهندگان دیگر به تولید این نژاد ادامه دادند. با این حال تعدادشان کم است و نژاد نادری هستند. بعنوان یک نژاد جدید هنوز توسط برخی انجمن ها از جمله AKC بعنوان یک نژاد خالص ثبت نشده است، هر چند توسط انجمن نژاد نادر آمریکا در سال ۱۹۹۵ و توسط UKC در سال ۱۹۹۷ ثبت شده است.

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet