اسکای تریر شجاع، مهربان و نسبت به افراد خانواده وفادار است. او با هر کسی دوست نی شود و ترجیح می دهد که مردم را ترغیب کند تا نزدیکش شوند. او سگ آرامی است و نسبت به افراد غریبه هوشیار و محتاط است و این خصوصیت باعث می شود که یک سگ نگهبان خوب باشد.
اسکای با نام کنی نیز شناخته می شود، که یک کلمه اسکاتلندی است و معانی مختلفی دارد که تقریبا همه آنها در مورد هر تریری می توان بکار برد، محتاط، دانا، ماهر و استوار. او حافظه بلند مدت خوبی دارد و تنهایی و بد رفتاری را به خاطر می سپارد. اسکای ها دوست دارند که عضوی از خانواده باشند و اگر نادیده گرفته شوند عصبی، خسته و ناراحت می شوند.

وزن در نرها: (۱۱-۱۸) کیلوگرم، وزن در ماده ها: (۱۱-۱۸) کیلوگرم.
قد در نرها: (۲۵) سانتی متر، قد در ماده ها: (۲۴) سانتی متر

اسکای تریرها نژاد خیلی سالمی هستند، تنها مشکلی که ممکن است برای آنها بوجود آید مشکلات ارتوپدی است که ممکن است در زمان رشد اتفاق رخ دهد. ساختار فیزیکی اسکای طوری است که بدنی بزرگ روی پاهای کوچک دارد. اگر به او اجازه دهید که زمانی که یک توله است و هنوز صفحات رشدش بسته نشده است زیادی از حد جست و خیز داشته باشد ممکن است دچار لنگیدن شود. باید تا قبل از سن ۱۸ تا ۲۴ ماهگی پیاده روی های طولانی مدت، بالا و پایین رفتن و پریدن از پله ها را برایش ممنوع کنید.

به لطف اندازه کوچک و متوسطش، اسکای تریر می تواند فعالیتش را با هر نوع محیطی وفق دهد، از آپارتمان گرفته تا خانه ویلایی. صرف نظر از این او باید در داخل خانه همراه با اعضای خانواده زندگی کند.
هنگامی که در خارج از خانه است حتما یا باید داخل یک حیاط محصور باشد یا قلاده داشته باشد تا از رفت و آمد و برخورد با سگ های دیگر در امان باشد.
اسکای از پیاده روی روزانه یا بازی کردن در پارک لذت می برد. بدون فعالیت منظم و روزانه او خسته و ناراحت خواهد شد که به سروصدا کردن و خرابکاری منجر می شود.
زمانی که یک توله اسکای از جایی بالا می رود باید خیلی مراقب محیط اطرافش باشد. اسکای تریر به سمت پاهای جلویی اش متمایل است و باعث می شود که بدنش یک قوس به سمت قفسه سینه داشته باشد. اسکای تریر جوان هرگز نباید اجازه داشته باشد که از پله ها بالا و پایین برود تا از روی مبلمان بپرد.
اسکای را با استفاده از تکنیک ها تقویت مثبت آموزش دهید، اما ثابت قدمی و سرسختی چیزی است که شما برای آموزش نیاز دارید.

اسکای تریر سطح فعالیت متوسطی دارد و در داخل خانه آرام است. او در روز حداقل به ۳۰ دقیقه فعالیت منظم نیاز دارد.

اسکای تریر به یک حیاط فنس کشی شده نیاز دارد، این کار مانع از دویدن او بدنبال حیوان یا هر کسی که در حال عبور است می شود.
مانند تمام تریرها، اسکای تریر هم از حفر کردن و کندن زمین لذت می برد، به هر حال این همه کاری است که آنها برای آن پرورش یافته بودند.
اسکای تریر یک سگ نگهبان خوب است.

طول عمر: ۱۲ تا ۱۴ سال

اسکای تریر دارای پوششی شیک و زیبا است که موهایش از سر تا دم به سمت پایین آویزان است. پوشش زیرین او کوتاه، نرم و پشمالو است که با یک پوشش بیرونی از موهای صاف و بلند که بافتی سخت هم دارد پوشیده شده است.
در قسمت سر، موهای چتریش پیشانی و چشم هایش را پوشانده، بسیاری از صاحبان ترجیح می دهند که این موهای چتری را با کش یا سنجاق ببندند. اسکای یک ریش یا حالتی پیش بندی در جلویش دارد که بلندتر از موهای روی سینه اش است.
اسکای تریر را می توانید در رنگ های سیاه، آبی، خاکستری روشن و تیره، نقره ای پلاتینی، حنایی یا کرم ببینید. این یک رنگ کلی در پوست است، اما شما ممکن است او را در سایه های مختلفی از همان رنگ ببینید. همچنین ممکن است که نقاط سیاه یا رنگی روی گوش ها، پوزه یا نوک دمش هم داشته باشد. توله سگ ها معمولا تا قبل از رسیدن به سن ۱۸ ماهگی تغییرات زیادی در رنگ و پوشش خود دارند.
موهای زیبا و بلند اسکای تریر نیاز به شانه زدن هفتگی با استفاده از یک برس دندانه دار بلند دارد. هر دو یا سه هفته یکبار حمام کردن برای نظافت لازم است. قبل از حمام کردن مطمئن شوید که با شانه زدن ژولیدگی موهای اسکای را از بین برده اید. چون زمانی که خیس شوند موهایش به هم گره می خورند و شانه زدن کاری بسیار سخت می شود.
دندانهایش را ۲ تا ۳ بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع جرم و باکتری در داخل دهان جلوگیری کنید. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان بهتر است.
اگر صدای کشیده شدن ناخنهایش را برروی زمین میشنوید آنها بیش از حد بلند شده اند.

اسکای یک نژاد قدیمی از دسته تریرهاست که در حدود چهار قرن پیش در جزیره اسکای اسکاتلند پرورش یافته است. از او در شکار گورکن، سمور و روباه استفاده می کردند، برای شکار آنها نقب می زدند و با دندان می کشیدند و می کشتند. امروزه او نسبتا بدون تغییر باقی مانده است، با پاهایی کوتاه و قوی که برای حفر کردن مناسب هستند و یک پوشش دو لایه که از او در برابر برس های خشن، نیش و خار و آب و هوای ناخوشایند اسکاتلند محافظت می کند.
این نژاد همیشه با نام اسکای تریر شناخته نشده است. او همچنین نام های دیگری مانند کلایدسدل تریر، فنسی اسکای تریر، سیلکی اسکای تریر، گلسگو تریر و پاییسلی تریر داشته است.
ملکه ویکتوریا یکی از طرفداران این نژاد بوده و اسکای تریر را پرورش می داده و نگهداری می کرده است. یک زمان اسکای تریر یکی از مشهورترین نژادهای تریر بوده است.
اسکای تریر بوسیله انجمن سگ آمریکا در سال ۱۸۸۷ شناسایی شده و در همان سال اولین اسکای به نام روماچ ثبت شد.
با وجود پتانسیلی که به عنوان یک سگ همراه دارد اما نژاد نادری است و از بین ۱۵۵ نژاد شناسایی شده توسط AKC در رتبه ۱۴۶ قرار دارد.

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet