تمامی ویژگی های مثبت در جثه کوچک این حیوان جمع شده است. هوش، محبت، خلق و خوی برونگرا و بازیگوش بودن از خصوصیات بارز این نژاد است. با وجود مینیاتوراشناوزر در خانه، حتی هنگام رفتن به سرویس بهداشتی، شما هرگز تنها نخواهید بود زیرا این سگ همیشه همراهتان می‌آید. وقتی او را کنار خود داشته باشید هرگز احساس خستگی نمی‌کنید.

وزن در نرها: (۵.۵-۱۰) کیلوگرم، در ماده ها: (۵.۵-۱۰) کیلوگرم.
ارتفاع در نرها: (۳۰-۴۰) سانتی متر، در ماده ها: (۳۰-۴۰) سانتی متر

مینیاتور اشناوزر به طور کلی سالم است، اما مانند همه نژادها آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاهستند. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند، امااگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن لازم است.
آب مروارید، آنتروپیون، پیشروی شبکیه آتروفی، سنگهای ادراری، میوتونی Congenita و بیماری فون ویلبراند از بیماری های محتمل در این نژاد است.

مینیاتور اشنایزر میتواند دوست خوبی برای مردم و بخصوص آنهایی که همراهشان زندگی می کند باشد. او با کودکان خوب است مخصوصا اگر با آنها نیز بزرگ شده باشند.
مانند هر نژادی، شما باید به کودکان چگونگی رویارویی و لمس کردن سگ را آموزش دهید و همیشه ناظربر هر نوع فعل و انفعالات بین سگ ها و کودکان خردسال برای جلوگیری از هر گونه گاز گرفتن یا گرفتن گوش یا کشیدن دم توسط هر سگ یا کودک باشید. نگذارید فرزند خردسالتان برای سگی که در حال آموزش میباشد، غذا ببرد، با او بازی کند، مزاحم خواب او شود. سگ هر چقدر هم اهلی باشد هنگام بازی با کودکان باید بسته باشد.
به طور کلی، این سگ حالت تهاجمی نسبت به سگ های دیگر ندارد اما اگر در یک محیط سرباز و خصوص در محیطی باشد که سگ های کوچک در حال بازی در اطراف باشند در حالت تهاجمی قرار می گیرد. اگر این سگ آموزش ببیند می تواند با حیوانات دیگر حتی گربه ها نیز هم بازی شود.
پستانداران کوچک مانند موش و جوندگان، هم بازی خوبی برای مینیاتور اشناوزر نیستند و این مسئله هیچگاه تغییر نخواهد کرد مگر اینکه برای آن آموزش دیده و تربیت شود.
این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب است ولی باید در طول روز به میزان کافی فعالیت بدنی داشته باشد. در داخل خانه بسیار آرام است و می توانید این سگ را به راحتی در خانه نگهداری کنید. یک حیاط کوچک یا تراس آپارتمان شما، برای جنب و جوش و انجام فعالیت های بدنی روزانه او کافی است.

همیشه مینیاتور اشناوزر خود را در بیرون از خانه و درمکانی امن و بسته و همچنین با افسار نگه دارید. اگر او چیزی را ببیند و به تعقیب آن بپردازد، بدون آنکه متوجه شود به دنبال آن تا شعاع زیادی میرود.

از آنجا که او هم باهوش است و هم پر انرژی، نیاز به فعالیت های متنوع و ورزش دارد.

طول عمر: ۱۲ تا ۱۴ سال

مینیاتور اشناوزر در رنگ های سیاه و سفید، سیاه سفید نقره ای یا سفید است. موی این نژاد زمانی می ریزد که تقریبا دو برابر شود. برای زیبا نگه داشتن موی اشنازر بهتر است از یک آرایشگر موی سگ حرفه ای کمک بگیرید و راه کوتاه کردن و زیبا نگه داشتن او را بیاموزید. او به ۵ تا ۸ هفته یکبار کوتاهی نیاز دارد.
مسواک زدن دندان سگها را حداقل دو یا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری های داخل دهان از بین برود. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.
کوتاه کردن ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است. اگر شما صدای کشیده شدن ناخن بر روی زمین را میشنوید پس آنها بیش از حد بلند شده است. کوتاه نگه داشتن منظم ناخن پا در شرایط خوب، به شما کمک می کند وقتی سگ با شور و شوق میپرد تا به شما خوش آمد بگوید، به دست و تن شما خراش نیافتد.
درناخن پای سگ رگ های خونی وجود دارد و اگر شما بیش از حد ناخنش را بگیرید باعث خونریزی می شود و سگ شما ممکن است دفعه بعد که ناخن گیر را ببیند، با شما همکاری نکند. بنابراین، اگر شما پیرایش ناخن سگ را تجربه نکرده اید، اطلاعات کامل را از یک دامپزشک بپرسید.
عادت های سگ خود را زمانی که او یک توله سگ است آموزش دهید. به پنجه های او اغلب رسیدگی کرده زیرا این نژاد در برابر پاهای خود سگی حساس به شمار میرود. در داخل دهان و گوش او را نگاه کنید تا متوجه تمیز بودن آن بشوید نظافت سگ، زمینه را برای آزمایشات دامپزشکی آسان میکند.
داخل دهان اورا نگاه کنید همانطور که او را نظافت می کنید، علایم زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب روی پوست را در بینی، دهان، چشم و روی پاها بررسی کنید. چشم باید بدون هیچ قرمزی یا ترشحاتی باشد. بررسی هفتگی دقیق به شما کمک میکند مشکلات بالقوه سلامتی او را در مراحل اولیه پیدا کنید.
گوش سگ باید در هفته برای قرمزی یا بوی بد، که می تواند عفونت را نشان می دهد بررسی شود. هنگامی که شما گوش سگ خود را بررسی می کنید، پاک کردن آنها با یک توپ پنبه مرطوب با ملایم و pH متعادل گوش پاک کن برای کمک به جلوگیری از عفونت لازم است. اگر در امتداد لبه گوش خشک شد، با روغن بچه، روغن نارگیل آنها را چرب کنید. هر چیزی به کانال گوش فرو نکنید؛ فقط تمیز کردن گوش خارجی کافی است.

تاریخچه اشناوزر به اواخر قرن نوزدهم باز می گردد که در آن از پیوند اشناوزر استاندارد و پودل سیاه به وجود آمد.

اولین بار در سال 1899 به عنوان یک نژاد جداگانه نشان داده شد.

Schnauzer به زودی پس از جنگ جهانی اول به ایالات متحده منتقل شد.
در سال 1926 توسط AKC در گروه Terrier به رسمیت شناخته شد و به عنوان یک سگ همراه بسیار محبوبت پیدا کرد.

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet