گلدن دودل

GOLDENDOODLE

گلدن دودل ( به انگلیسی GOLDENDOODLE) یکی از جدیدترین “سگ های طراح” ، پیوندی از پودل و گلدن ریتور که برای اولین بار در دهه 1990 در آمریکا پرورش یافت. از آن زمان محبوبیت روز افزون گلدن دودل پرورش دهندگان را در دیگر نقاط بر ان داشت که به پیشرفت ادامه دهند.اکثر این سگ ها از ترکیب نسل اول هستند ،از نظر ظاهری بسیار متفاوت اند – بعضی از آنها پوشش فرفری دارند ، در حالی که برخی دیگر دارای موهای موج دار یا صاف هستند-. اندازه این سگ ها بستگی به این دارد که آیا والدین پودل آن ها یک نوع متوسط ، مینیاتوری یا از نوع عروسکی و کوچک باشند. این نژاد گرچه پر جنب و جوش و پرانرژی است ، اما دارای خلق و خوی ملایم است و معمولاً آموزش آن آسان است.آنها با کودکان و سایر حیوانات خانگی به خوبی کنار می آیند.

خلق و خو

گلدن دودل یک حیوان خانگی خانواده فوق العاده، به خصوص ملایم و همراه با کودکان در تمام سنین است.

به طور کلی، این سگ حالت تهاجمی نسبت به سگ های دیگر ندارد، اگر چه در یک محیط سرباز به خصوص اگر سگ های کوچک در حال بازی در اطراف باشند در حالت تهاجمی قرار می گیرد. اگر این سگ آموزش ببیند می تواند با حیوانات دیگر حتی گربه ها هم بازی شود.

وزن و ارتفاع

وزن در نرها: (۲۵-۴۵) کیلوگرم، در ماده ها: (۲۵-۴۵) کیلوگرم.
ارتفاع در نرها: (۵۱-۶۱) سانتی متر، در ماده ها: (۵۱-۶۱) سانتی متر.

مشکلات سلامتی

گلدن دودل به طور کلی سالم است اما مانند همه نژادها، آنها مستعد ابتلا به برخی بیماری هاهستند. همه سگ های این نژاد مریض نمی شوند اما اگر شما با این نژاد سر و کار دارید توجه به آن و آگاهی لازم است.

در رفتگی کشکک: این بیماری یک مشکل شایع در سگ های کوچک است. این بیماری هنگامی ایجاد میشود که کشکک، که دارای سه بخش است – استخوان ران (استخوان ران)، پاتلا (کشکک) و درشت نی – به درستی شکل نگرفته باشد که باعث لنگش در پا یا راه رفتن غیر طبیعی می شود، نوعی که مانند جست و خیز یا هاپ بنظر برسد.

عفونت گوش: این می تواند یک مشکل برای گلدن دودل به دلیل گوش فلاپی باشد، که رطوبت را در خود نگه می دارد. بررسی و تمیز کردن گوش به طور منظم لازم است.

دیسپلازی مفصل ران: دیسپلازی مفصل ران معمولادر سگهای این نژاد رخ می دهد. عوامل بسیاری از جمله رفتار ژنتیک، محیط زیست و رژیم غذایی، به این تغییر شکل مفصل ران کمک می کند.

کم کاری تیروئید، اتساع معده و ولولوس (GDV)، بیماری فون ویلبراند، پیشروی شبکیه آتروفی (PRA) از بیماری های محتمل برای این نژاد است.

شرایط نگهداری

این نژاد برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست زیرا نیاز به حداقل یک حیاط کوچک دارد تا بتواند فعالیت بدنی و ورزشی را در طول روز انجام دهد. همچنین علاقه زیادی به دویدن در فضای آزاد دارد و اگر در محیط باز قرار نگیرد، کلافه و غیر قابل کنترل می شود.

فعالیت بدنی

گلدن دودل نیاز به حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش روزانه دارد.

طول عمر

۱۰ تا ۱۵ سال

آراستن

گلدن دودل باید مویی موجی و فرفری با حدود دو تا سه اینچ طول داشته باشد. او دارای موهای کوتاه تری در دم، بدن، گوش ها و پاها (پا ممکن است کمی پر)؛ بر روی سر و پوزه است.
موی او می تواند سیاه و سفید، مسی، سفید، کرم، خاکستری، طلایی یا قرمز باشد اگر چه طلایی به نظر می رسد رنگ غالب است.
اگر چه او به کم ریزش معروف است اما نیاز به برخی از نظافت ها برای حفظ مو در بهترین شکل دارد.
گلدن دودل نیاز به حمام تنها زمانی دارد که ضروری باشد، یا پوست و مویش روغن و رطوبت لازم را از دست بدهند.
مسواک زدن دندان سگها را حداقل د یا سه بار در هفته انجام دهید تا باکتری های داخل دهان از بین برود. مسواک زدن روزانه برای جلوگیری از بیماری های لثه و بوی بد دهان ضروری است.
کوتاه کردن ناخن یک یا دو بار در ماه لازم است.

تاریخچه

گلدن دودل برای اولین بار توسط مونیکا دیکنز در سال 1969 پرورش یافت. محبوبیت این نژاد در دهه 90 افزایش یافت، درست زمانی که پرورش دهندگانشان در آمریکای شمالی و استرالیا شروع به پیوند این نژاد با پودل استاندارد کردند.هدف اصلی این پیوند ایجاد سگی راهنما برای افراد کم بینایی و دارای حساسیت بود.پودل ها به عنوان ضد آلرژی شناخته می شوند.

گرد آوری و ترجمه

تیم تنظیم محتوا مجموعه My Pet