آشنایی با انواع نژاد گربه
گربه با نام علمی Felis catus، گونه‌ای از سردهٔ گربه‌ها (Felis) به‌شمار می‌رود. برای تمایز این جانور از گونه‌های وحشی گربه (Felis silvestis و Felis lybica)، از نام‌های «گربهٔ خانگی» یا «گربهٔ اهلی» در ادبیات عامیانه و مردمی استفاده می‌شود.
اجداد گربه های مدرن بسیار متنوع تر از گربه سانان امروزی بودند. گربه های بزرگ اولین کسانی بودند که گروه متمایزی را تشکیل دادند. گروههای کوچکتر گربه بعداً و با سرعت شگفت انگیزی منشعب می شوند. گروه گربه های خانگی آخرین مورد اضافه شده در شجره نامه است.
جد گوشتخواران یا پستانداران گوشتخوار ، که شامل خانواده گربه ها می شود
گربه پستانداری کوچک و گوشتخوار با بدن معمولاً پوشیده از خز است؛ وقتی گربه به عنوان حیوان خانگی نگهداری شود آن را گربهٔ خانگی می‌نامند. این حیوان به جهت ارتباطی که با انسان برقرار می‌کند و شکار برخی آفت‌ها برای انسان ارزشمند است. در حال حاضر ۱۰۰ نژاد مختلف گربه به ثبت رسیده‌است.
گربه در زبان پارسی میانه «گوربک» نامیده می‌شده و در فارسی افغانستان و فرارود به آن «پِشَکْ» هم گفته می‌شود و برخی از زبان‌های ترکی‌تبار به این حیوان «پِشِکْ» یا «پیشیک» گفته می‌شود.در زبان کودکانهٔ پارسی هم گربه را «پیشی» می‌نامند. این نام برگرفته از صدای «پیش» یا «پیشی» است که برای ارتباط با دیگر گربه‌ها از آن استفاده می‌شود. در اصطلاح، به گربه‌هایی با پشم‌های بلند «گربهٔ بُراق» گفته می‌شود. هم‌چنین در زبان گیلکی به گربه «پیچا» و به بچهٔ گربه «پیچا کوته» اطلاق می‌شود. در زبان مازندرانی نیز به گربه «بامِشی» و به بچهٔ گربه «بامشی کِته» گفته می‌شود. پیشی گرفتن به معنی پیش افتادن یا جلو افتادن است و ربطی به گربه ندارد.
